با تمایل به ایجاد اصول و قوانین واحد برای تعیین ظرفیت کشتی هایی که سفرهای بین المللی انجام می دهند، این کنوانسیون مشتمل بر یک مقدمه و 22 ماده و دو ضمیمه و یک فرم گواهینامه در تاریخ بیست و سوم ژوئن 1969 در لندن به تصویب سازمان بین المللی دریانوردی رسید.ایران در سال 1352 به این کنوانسیون پیوست.

کنوانسیون مربوط به مقررات بین المللی جلوگیری از تصادم در دریا/ COLREG

به منظور تامین حداکثر ایمنی در دریا و با آگاهی به لزوم تجدیدنظر و به روز کردن مقررات بین المللی جلوگیری از تصادم در دریا که ضمیمه سند نهایی کنوانسیون بین المللی حفظ جان اشخاص در دریا (مصوب 1960) پس از بررسی مقررات مذکور و با عنایت به پیشرفت هایی که از زمان تصویت آن به عمل آمده است.

کنوانسیون مربوط به مقررات بین المللی جلوگیری از تصادم در دریا، مشتمل بر یک مقدمه و 9 ماده تهیه شد و مقررات مذکور مشتمل بر 38 ماده و 4 ضمیمه در 20 اکتبر 1972 در لندن به تصویب سازمان بین المللی دریانوردی رسید.ایران بر اساس ماده واحده مصوب مهر 1367 مجلس شورای ملی (سابق) به این کنوانسیون ملحق شده است.

کنوانسیون ایجاد سازمان بین المللی ماهواره های دریایی/ INMARSAT

این کنوانسیون مشتمل بر یک مقدمه و 35 ماده موافقتنامه اجرایی آن در ترایخ 3 سپتامبر 1976 مطابق با 12 شهریور 1355 به زبان های انگلیسی، فرانسه، روسی، و اسپانیولی که همه یکسان معتبر هستند، به تصویب رسید.

بر اساس این کنوانسیون، سازمان بین المللی ماهواره ای دریایی تأسیس شد که هدف آن، فراهم آوردن بخش فضایی لازم به منظور بهبود ارتباطات دریایی و در نتیجه کمک به بهبود کمک رسانی به کشتی های آسیب دیده و نجات زندگی در ارتباطات دریایی، کارایی و مدیریت کشتی ها، خدمات مکاتباتی عمومی دریایی و امکانات تعیین محل وسیله بی سیم است و سازمان تلاش می کند که در همه مناطقی که به ارتباطات دریایی نیاز باشد خدمات خود را ارائه کند.