شما برای وارد کردن پارچه به کشور می توانید از روش های مختلفی استفاده کنید. با توجه به فاصله دور ایران و چین، استفاده از راه های دریایی و هوایی برای انتقال بار مناسب به نظر می رسد. اگر شما روش انتقال دریایی را انتخاب کنید، بار شما در یکی از بنادر چین مثل هنگ کنگ یا گوانجو بارگیری می شود.

بعد از این مرحله انتقال از راه اقیانوس هند انجام شده و در نهایت پارچه ها در بندر عباس یا سایر بنادر جنوب ایران تخلیه خواهند شد.در صورتی که شما از روش هوایی استفاده کنید، هواپیمای باربری در فرودگاه امام خمینی فرود می آید و شما می توانید بار خود را در آن تحویل بگیرید.

برای اینکه بار به دست شما برسد باید در ابتدا مراحل اداری مربوط به گمرک را پشت سر بگذارید. اگر دوست دارید که انتقال بار برای شما ارزان تر تمام شود، استفاده از حمل ونقل دریایی به شما پیشنهاد می شود.تمامی کالاهای وارداتی به کشور ابتدا در گمرک قرار می گیرند و پس از انجام مراحل مختلف تحویل صاحب بار داده خواهند شد.

گروه های کالایی مختلف دارای تعرفه های گمرکی هستند که برای ترخیص بار خود باید این هزینه ها را پرداخت کنید. تعرفه گمرکی مربوط به پارچه هر ساله دچار تغییراتی می شود و شما باید جدیدترین قوانین را به صورت مرتب بررسی کنید. به صورت کلی کیفیت پارچه و نوع آن بر روی تعرفه گمرکی تأثیرگذار است.اگر شما پارچه های باکیفیت و گران قیمت را وارد کرده باشید، باید هزینه بیشتری بابت تعرفه گمرکی پرداخت کنید.

معمولا قبل از اینکه بار پارچه شما در چین بارگیری شود، باید مسئل بازبینی کیفی محصول را بررسی کند و در صورت نیاز اصلاح آن را به صادر کننده بسپارد. این نظارت کیفی نیز دارای هزینه مربوط به خود است که جزو تعرفه گمرکی محاسبه می شود. البته در بیشتر موارد این هزینه را صادرکننده پارچه پرداخت می کند.