کشتی فله‌بر

نوعی کشتی تجاری است که برای ترابری کالاهای بسته بندی نشده و فله ای مانند غلات، زغال سنگ، کانی ها و سیمان به کار گرفته می شود.این گونه کشتی ها از میانه های سدهٔ نوزدهم آغاز به رفت وآمد در آب ها کردند امروزه کشتی های فله بر یک سوم ناوگان تجاری کشتی های جهان را تشکیل می دهند.کشور ایران 38 کشتی فله بردارد.نرخ کرایه کشتی های حمل بار فله در بازاری جهانی همچون بازار بورس مشخص می گردد و شاخصی با نام شاخص بالتیک آن را مشخص می کند.

مشخصات فنی
عرشه این نوع کشتی مسطح است و در سرتاسر آن درب های ضد آب دیده می شود که محموله را در مقابل نشت آب حفاظت می کند. برخی از انواع این کشتی دارای جرثقیل های عرشه ای نیز هستند. اندازه این کشتی ها بر حسب نوع محموله و منطقه ای که از آنها استفاده می شود متفاوت است. ظرفیت آنها از 10/000 تن تا 364/000 تن متغیر است. بلندترین کشتی حمل فله خشک 343 متر طول دارد.

قسمت موتورخانه و محل زیست سرنشینان در قسمت انتهای کشتی یعنی پاشنه واقع شده و به منظور حفظ تعادل کشتی یک مخزن آب اضافی در قسمت جلو یعنی سینه ساخته شده است. زمانی که کشتی خالی می باشد این مخزن از آب پر می گردد. به منظور جلوگیری از صدمات احتمالی و برقراری تعادل کامل در مواقعی که کشتی بدون بار و خالی دریانوردی می نماید مخازنی نیز در گوشه ها و کف انبارها تعبیه گردیده که در چنین حالتی پر از آب می شود. این کشتی ها محموله های نظیر زغال سنگ، سنگ آهن، سنگ های معدنی، کاکائو، گندم، جو و سایر غلات، کود شیمیایی، خوراک دام، آهن قراضه و سایر محموله های خشک را حمل می کنند. محموله این کشتی ها به وسیله جرثقیل یا پمپ های مکنده مخصوص تخلیه و بارگیری می شود.