عوارض و هزینه های گمرکی و مالیاتی در ایران:
هر کشوری برای واردات و صادرات کالا از مرزهای خود قوانین و مقرراتی دارد و هزینه های مختلفی را در نظر گرفته است.

در کشورمان هم ترخیص کالا از گمرک با هزینه هایی همراه است که شامل حقوق گمرکی و مالیات و عوارض می شود.در این مطلب، با قوانین عوارض و هزینه های گمرکی و مالیاتی در ایران آشنا خواهیم شد.

هزینه های گمرکی:
در عوارض و هزینه های گمرکی و مالیاتی در ایران، هزینه های گمرکی به آن هزینه هایی گفته می شود که در فرآیند ترخیص کالا و تشریفات اداری آن لازم است پرداخت شوند.

این هزینه ها ممکن است شامل هزینه های تخلیه و بارگیری کالا، هزینه انبارداری، حقوق ورودی، مالیات بر واردات، هزینه آزمایشگاه و کارشناسی و … شود.

به طور کلی، هزینه هایی که در گمرک دریافت می شود یا حقوق ورودی و عوارض گمرکی است که به نوعی مالیات غیرمستقیم است، یا هزینه های خدمات ارائه شده است که به سازمان های ارائه دهنده ی این خدمات، مانند انبارهای عمومی گمرک، سازمان بنادر، سازمان ملی استاندارد و… پرداخت می گردد.

البته صاحبان کالا می توانند مشمول برخی معافیت ها نیز باشند، چنین مواردی بر طبق قوانین و امتیازنامه های موجود مشخص می شود.

مالیات گمرکی:
مالیات پرداختی اجباری و بلاعوض است که بخشی از هزینه های دولت را تأمین می کند. مالیات ممکن است به طور مستقیم به صورت مالیات بر دارایی و مالیات بر درآمد باشد، یا به طور غیرمستقیم مانند مالیات بر واردات.

مالیات بر واردات:
مالیات بر واردات از انواع مالیات غیرمستقیم است که وجوه به دست آمده از آن صرف بودجه عمومی کشور می شود. در بودجه دولت، مالیات بر واردات به صورت مالیات بر حقوق گمرکی، مالیات بر سود بازرگانی، حق ثبت سفارش و عوارض اتومبیل های وارداتی است.

مالیات بر حقوق گمرکی برای همه کالاها 4 درصد می باشد که توسط مجلس وضع شده است.

مالیات بر سود بازرگانی را دولت تعیین می کند و بسته به نوع کالا متغیر است.

مالیات بر ارزش افزوده:
مالیات بر ارزش افزوده، تفاوت کالا و ارزش آن در دوره ای مشخص است.

طبق قوانین، براساس نوع و حجم کالاهای وارداتی، 9 درصد مالیات بر ارزش افزوده برای آنها محاسبه می شود.

ارزش کالا:
ارزش کالای ورودی بهای سیف آن کالا است که براساس اسناد معتبر تعیین می شود. بهای سیف شامل بهای خرید کالا در مبدا به علاوه ی هزینه های بیمه و باربندی و حمل و نقل و سایر هزینه هایی است که تا زمان ورود کالا به اولین گمرک به آن تعلق می گیرد.

حقوق ورودی:
حقوق ورودی کالا براساس ارزش کالا محاسبه می شود و در موارد معدودی هم براساس مقدار ویژه کالا.

میزان حقوق ورودی قابل پرداخت، طبق جدول تعرفه های گمرکی، در ابتدای هر سال مشخص می شود.

در ایران در بسیاری از موارد منظور از تعرفه کالا، حقوق ورودی کالا است.

عوارض گمرکی:
هر کالایی که برای واردات قطعی به کشور آورده شود باید حقوق ورودی و عوارض آن پرداخت شود.

در واقع، تعرفه های گمرکی را می توان عوارضی دانست که دولت برای واردات کالا دریافت می کند. این تعرفه ها به عنوان تعرفه حمایتی یا مادی در نظر گرفته شده اند.

کالاهایی که در زمره ی واردات موقت قرار بگیرند از حقوق ورودی معاف هستند ولی لازم است عوارض را بپردازند.

برای کالاهای صادراتی هم، حقوق گمرکی خروجی وجود ندارد ولی مشمول پرداخت عوارض می شوند.

اصولا گمرک ایران اجازه ندارد به کالاهایی که حقوق و عوارض آنها پرداخت نشده است اجازه ی ترخیص دهد.

عوارض را گمرک به نیابت از سازمان های دیگر اخذ می کند.

عوارض گمرکی را می توان شامل موارد زیر دانست:

• هزینه تمبر.
• عوارض مهر سربی یا لاکی یا نوارچسب گمرکی.
• ارضیه و انبارداری.
• باربری و تخلیه و بارگیری.
• حق نگهداری کالا در انبارهای اختصاصی یا خارج از محوطه گمرک و حق بدرقه کالا.
• حق آزمایشگاه و تعرفه بندی.
• حق نظارت در انتقال کالاها از وسایل حمل به یکدیگر.

همچنین، 1 درصد از مجموع حقوق گمرکی و سود بازرگانی هم به عنوان عوارض هلال احمر محاسبه می شود.