با توجه به استاندارد 8/9 کنوانسیون تجدیدنظر کیوتو (RKC) و توصیه WCO، استعلام اطلاعات طبقه بندی کالا پیش از ورود برای صدور احکام پیش ازورود باید به صورت کتبی ارائه شود. همچنین گمرک نیز لازم است احکام پیش از ورود را به صورت کتبی صادر نماید، ازجمله ارائه حق درخواست تجدیدنظر. درخواست مکتوب باید شامل یک شرح کامل از محصولات، بروشور و یا نمونه باشد تا اجازه طبقه بندی مناسب را بدهد.

در حالت ایده آل، گمرک باید یک واحد تخصصی در سطح منطقه ای و یا در ستاد مرکزی ایجاد نماید تا از عملکرد یکنواخت و سازگار سیستم احکام پیش از ورود اطمینان حاصل نماید.احکام پیش از ورود درخصوص طبقه بندی، مبداء و ارزش، این کمک را به واردکنندگان و صادرکنندگان می کند تا نظر گمرک را درخصوص تعرفه، مبداء و یا ارزش کالا که برای ادارات گمرک ورودی برای یک مدت مشخص به طور مثال یک سال الزام آور می شود را دریافت نماید.

صرف نظر از اداره گمرکی که واردات یا صادرات را در اختیار دارد، احکام پیش از ورود همه کارشناسان امور گمرکی را نیز دربرمی گیرد. با توجه به استاندارد 9/9 از کنوانسیون کیوتو تجدیدنظر شده (RKC)، احکام الزام آور برای طرفین قرارداد تعهدآور می باشد.

احکام پیش از ورود درخصوص ارزش گمرکی براساس ارزش "CIF" به صورت بالقوه سودمندی کمتری در مقایسه با آنهایی که براساس ارزش "FOB" محاسبه می شوند دارند، این امر به این دلیل که هزینه های بیمه و حمل ونقل دائماً در حال تغییر می باشند، باید در ارزش "CIF" " لحاظ شوند. در نتیجه، چنین احکام پیش از ورودی تنها در مواردی که قراردادهای خدمات حمل ونقل بلندمدت برقرار باشد از لحاظ تجاری مفهوم پیدا می کند.

در یک مطالعه اخیر در مورد تأثیر اقدامات تسهیل تجارت در هزینه های تجارت، OECD (سازمان همکاری و توسعه) دریافت که سیستم احکام پیش ازورود تنها روش تسهیل تجارت تأثیرگذار بود. سازمان همکاری و توسعه، 12 شاخص تسهیل تجارت را شناسایی کرده بود، که، هنگامی که در کل اعمال شود، به طور بالقوه می توانند به کاهش کل هزینه تجارت تا 10 درصد منجر شود. برای احکام پیش از ورود به تنهایی، تأثیر آن بر هزینه های تجاری به کاهش حدود 5/4 درصد برآورد گردید.