امروزه استفاده از کشتی یکی از مقرون به صرفه ترین راه های حمل بار به مقصد مورد نظر، به شمار می رود. این در حالی است که پیشرفت تکنولوژی و صنعت حمل و نقل دریایی و همچنین ساخت کشتی های جدید متقابلا افزایش مصرف انرژی و سوخت را به دنبال داشته است.

حدود 20 درصد از سوخت های تولید شده در صنعت دریانوردی و کشتیرانی دریایی مورداستفاده قرار می گیرد که از این میان حدود 90 درصدسهم کشتی های باربری است و 10 درصد باقی مانده نیز به مصرف کشتی های م مسافربری، نظامی، یدک کش ها و سایر شناورها می رسد.البته باید این نکته را نیز در نظر داشت که کیفیت سوخت های مورد استفاده در کشتی ها به مراتب پایین تر از انواع سوخت هایی است که درخشکی مورد استفاده قرار می گیرد

تغییرات اخیر و محدودیت های ایجاد شده برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای، انگیزه استفاده از سوخت های ارزان و پاک در صنعت کشتیرانی را توسط مالکان کشتی ها افزایش داده است. تغییرات زیست محیطی و کاهش انتشاز گازهای گلخانه ای، قوانین جدید و سرسختانه برای مقابله با آلودگی آب ها و استفاده از سوخت های با گوگرد پایین در مناطق حفاظت شده انتشاز گاز و در دسترس بودن آنها، تغییر قیمت سوخت های فسیلی و در نهایت شاخص بازدهی مصرف انرژی موتورهای دریایی را می توان از دیگر عوامل تأثیر گذار در گرایش مالکان کشتی ها به استفاده از سوخت های جدید و پاک نام برد.

جایگزین کردن نوع سوخت کشتی ها از سوخت های سنگین مانند مازوت به سوخت های پاک راه حلی مناسب برای کاهش آلاینده های جوی خواهد بود. متانول و دی متیل اتر ( DME) از جمله سوخت هایی هستند که این امکان را فراهم می آورند که کشتی ها بدون اینکه نیازی به پالایش گازهای خروجی حاصل از احتراق داشته باشند، با قوانین جدید مناطق حفاظت شده انتشار گازها مطابقت کنند. این سوخت ها از طرق مختلف از جمله سوخت های فسیلی، توده های زنده (زیست توده ها) و همچنین سنتز هیدروژن و دی اکسید کربن در طی فرایندی که بازیافت یا بازیابی کربن نامیده می شود، قابل استحصال هستند. می توان گفت که این سوخت ها، قابلیت استفاده به عنوان سوخت های سبز را در آینده ای نزدیک خواهند داشت.

سوخت های گازی یعنی گاز طبیعی و پروپان نیز از دیگر سوخت‏ هایی هستند که قابلیت استفاده در صنعت کشتیرانی را دارند. این سوخت ها علیرغم اینکه در ترکیب خود گوگرد پایینی ندارند اما تولید اکسیدهای نیتروژن و دی اکسید کربن را به حداقل می رسانند. هر چند گاز پروپان به عنوان کاندید اصلی و جایگزینی مناسب برای سوخت های دریایی معرفی شده اما با نگاهی به سراسر جهان به نظر می رسد این گاز محصولی ارزشمند است که قیمت آن نسبت به سایر سوخت های جایگزین بیشتر است. با این وجود، این سوخت با قیمتی متفاوت در مصارف خانگی و صنعت خودرو مورد استفاده قرار گرفته است.

امروزه استفاده از گاز طبیعی مایع به عنوان سوختی قابل اعتماد در صنایع دریایی مطرح شده است. با این حال خطراتی مانند دمای انجماد پایین باعث شده است که موارد ایمنی بیشتر در استفاده از این سوخت مانند لوله های دو جداره و همچنین سیستم های کشف و اعلام وجود گاز در فضای موتورخانه مورد نیاز باشد.