در همه جای دنیا خودروها بعد از آنکه عمر مفیدشان را پشت سر گذاشتند به دست اوراقچی ها سپرده می‌شوند تا از اجزای مفید آن استفاده و بخش غیر مفید آن را هم طی فرآیندی، قابل استفاده در صنایع دیگر کنند. اما تا به حال فکر کردید که چه بر سر کشتی های غول پیکر و قاره پیما می آید؟ این کشتی ها پس از آنکه عمر مفیدشان را پشت سر گذاشتند کجا نگهداری می شوند؟

حتماً برایتان جالب است اگر بدانید که بیش از 95 درصد یک کشتی اقیانوس پیمای فرسوده قابل بازیافت است و می توان آن را بازیافت کرد. اما مسئله اینجا است که بازیافت کشتی های اوراقی به سادگی اوراق کردن خودروها و سپردن آنها به دست یک چکش برقی بزرگ نیست. اوراق سازی کشتی ها که معمولاً بعد از 30 سال عمر مفید اتفاق می افتد با حجم انبوهی از آلودگی و ضایعات همراه است و می تواند آلودگی سمی بسیار وسیعی را در منطقه ای که اوراق کردن اتفاق می افتد ایجاد کند.

کشتی های اقیانوس پیما مانند یک شهر کوچک مملو از انواع پسماندها و آلاینده ها هستند. آنها انواع سوخت های مختلف، روغن ها، نفت و مواد زائد را با خود حمل می کنند و می توانند در هر یک از بخش های خود آلوده ترین مواد را به محیط زیست وارد کنند و خطرات جبران ناپذیری را به دنبال داشته باشند.

اما همه کشتی ها بعد از عمر مفیدشان به اوراقچی های کشتی های غول آسا سپرده نمی شوند. گروهی از این کشتی ها به عنوان انبارهای سیار روی آب قرار می گیرند و در نزدیکی بندرها نگهداری می شوند و گروهی از آنها نیز به عنوان سد در بعضی از خلیج ها استفاده می شوند.