فانوس دریایی برجی بلند در نزدیکی دریا است که چراغی پُر نور در بالای آن نصب می‌شود. نور فانوس دریایی، کشتی ها را در شب راهنمایی می‌کند. معمولاً نور فانوس دریایی را می توان از فاصله چند کیلومتری مشاهده کرد. فانوس های دریایی عمدتاً روی صخره‌ها یا جزایر نزدیک به بندرها و لنگرگاه ها ساخته می شوند. این بناها را به گونه ای می سازند که بتوانند در برابر طوفان و امواج دریا مقاومت کنند.

تا قبل از قرن شانزدهم میلادی فانوس های دریایی، کارآیی چندانی نداشتند؛ ولی در قرن شانزدهم میلادی با گسترش تجارت خارجی و کشتیرانی استفاده از آنها رواج یافت. به این ترتیب فانوس های دریایی بسیاری در سواحل ساخته شد.

اولین فانوس دریایی جهان در سال 660 قبل از میلاد در ساحلی در نزدیکی شهر باستانی تروا واقع در آسیای میانه بنا شده بود. مشهورترین فانوس دریایی جهان، فانوس دریایی اسکندریه است. این فانوس دریایی در حدود سال 280 قبل از میلاد در بندر اسکندریه مصر ساخته شد. ارتفاع آن 130 متر بود و نورش از سوزاندن هیزم در قسمت فوقانی برج تامین می شد. این بنا یکی از عجایب هفتگانه جهان است. فانوس دریایی اسکندریه 1500 سال پابرجا بود تا اینکه سرانجام در قرن سیزدهم میلادی در اثر زمین لرزه ای ویران شد.

فانوس های دریایی مدرن امروزی را اغلب از بتون و فولاد می‌سازند. نور این فانوس ها توسط عدسی تقویت می‌شود. به این ترتیب نور آنها را از فاصله های دور می توان دید. برخی از فانوس های دریایی برای هدایت کشتی ها، امواج رادیویی پخش می‌کنند.