چاوز پس از انتخاب دوباره به ریاست جمهوری، دو قانون را به قوانین گمرکی ونزوئلا افزوده که بر هزینه ی تمام شده بسیاری از کالاهای وارداتی تأثیر گذاشت.

اولین قانون، وضع پانزده درصد تعرفه ی گمرکی بر دویست قلم از کد تعرفه های گمرکی ونزوئلا در دسامبر 2006 است. این کالاها لوکس هستند و شامل نوشیدنی های الکلی، تنباکو، قایق های دریایی، پوشاک، مبلمان و... نیز می شوند. این افزایش مالیات باعث شد تعرفه این اقلام تا 35 درصد افزایش یابد. تصمیم گیری در خصوص اینکه کدام کالاها در این لیست قرار می گیرند با وزارت بازرگانی قدیم ونزوئلا (سنکوئکس) است.

در حال حاضر تعرفه کالاهای لوکس 10% بیش از کالاهای معمولی است، به طور مثال تعرفه واردات خودروی با ارزش زیر 20 هزار دلار 42 درصد می باشد که هنگامی که ارزش خودرو از 20 هزار دلار بیشتر می شود کالای لوکس محسوب شده و 10% به آن افزوده می شود. مشکل اصلی در حال حاضر 2017، شکاف شدید بین ارز رسمی که دو نرخ 11 و 678 دارد با ارز آزاد است که تقریباً 300 برابر ارز کالاهای اساسی و 5 برابر ارز شناور است که توان رقابت را صایع داخلی گرفته است و به دیگر سخن میانگین تعرفه های واردات را به یک پنجم کاهش داده است.

دومین قانون توسط وزارت صنایع سبک و تجارت وضع شده که بر اساس آن تسهیلاتی برای واردات برخی از تجهیزات صنعتی در نظر گرفته شده است. بر اساس این قانون، واردات تجهیزات صنعتی در صنایع دارویی، نساجی و پوشاک، کشاورزی و برخی دیگر از صنایع که کالای مشابه داخلی ندارند، نیازمند دریافت گواهی نامه نیست.

ولی واردات محصولاتی که نمونه ی نزدیک داخلی دارند، نیازمند دریافت گواهی نامه از مراجع قانونی است. گام های دریافت گواهی نامه نیز هزینه بر بوده و بر بهای کالای وارداتی می افزاید. گواهی نامه توسط آزمایشگاه های مستقل در ونزوئلا صادر می شود. ولی در برخی از موارد، دولت ونزوئلا گواهی نامه های صادره از موسسات استاندارد خارجی را نیز می پذیرد.

در پنجم ژوئن 2003 ونزوئلا متمم 2444 را تصویب کرد که بر اساس آن، واردکنندگان به ونزوئلا باید همه ی کالاها را پیش از بارگیری بازرسی کنند. چهار شرکت برای این منظور مشخص شدند.

•  شرکت BIVC Venezuda.
•  شرکت خدمات تضمین تجاری SGS.
•  شرکت کوتکنا.
•  شرکت استانداردهای تجارت خارجی اینترتک.

استانداردهای وارداتی دولت ونزوئلا نسبت به استانداردهای تولید کالاهای داخلی، سخت تر و پرهزینه تر است. کارمزد پرداختی برای استانداردهای صنعتی نیازمند داشتن گواهی نامه از آزمایشگاه های مستقل در ونزوئلا است.

قوانین برچسب گذاری ونزوئلا که از سال 2002 اجرا شد، ثبت محصولات تولیدکنندگان داخلی و واردکنندگان کفش و لباس را الزامی کرد. برچسب های محصولات وارد شده باید نام قانونی یا شماره ی پرداخت مالیات واردکننده ونزوئلایی را داشته باشد. معمولاً به دست آوردن چنین اطلاعاتی در مراحل تولید هنگامی که برچسب دایمی روی کالا زده می شود، دشوار است. برچسب گذاری دوباره ی تولیدات به هنگام ورود هزینه ی اضافی دارد.

در ژوئیه ی 2005 قانونی در زمینه ی کالاهای قاچاق در نقاط گمرکی و درون کشور تصویب شد که بر اساس آن، سه روز به شرکت ها فرصت داده می شود تا به اتهامات وارده رسیدگی کنند.

برخی از نکات در زمینه ی قوانین گمرکی این کشور 

• دولت ونزوئلا واردات غلات را تا هنگامی که غلات محلی با قیمت مشخص خریداری نشده، ممنوع کرده است. (در سال 2015 و 2016 دولت با کمبود شدید تولید داخلی و همچنین کسری شدید ارز مواجه بود که عملاً این ماده قانونی از حیث انتفاع افتاد)

•  گواهی های وارداتی و مجوزهای بهداشتی محدود بوده و واردکنندگان غذای حیوانات و تولیدکنندگان روغن نباتی در مورد رویه های سنگین و پرزحمت صدور مجوزهای وارداتی با مشکل مواجه هستند.

•  ونزوئلا ورود خودرو، اتوبوس و کامیون کارکرده، لاستیک های استفاده شده و لباس های استفاده شده را ممنوع کرده است. برخی کالاها مانند کاغذ سیگار، تفنگ و مواد منفجره تنها از کانال سازمان های دولتی وارد می شود. (در سال 2016 واردات خودروهای کشاورزی تا 5 سال کارکرد مجاز گردید.)

•  برای واردات بیشتر محصولات کشاورزی، ارائه ی مجوزهای بهداشتی و بهداشت نباتات از وزارت کشاورزی الزامی است.