کشتی سازی

بازار صنعت کشتی سازی دست‌خوش عرضه و تقاضا می باشد. از آنجایی که این صنعت برخلاف صنعت خودروسازی به صورت سری سازی نبوده و مشروط به دریافت سفارش می باشد. کند وکاوی عمیق در عوامل موثر بر عرضه و تقاضا می تواند به سهم بیشتر سازندگان در بازار منتهی شود. عوامل تأثیر گذار بر تقاضا را می توان به دو دسته عمده طویل المدت و کوتاه مدت تقسیم نمود. از موارد عمده می‌توان به جایگزینی ناوگان فرسوده، ناوگان بیشتر برای تامین رشد اقتصادی جهانی و تغییرات در خطوط تجارت دریایی اشاره نمود.

از آنجایی که نگرش تک بعدی انسان را به سر منزل مقصود نمی رساند، رسیدگی به عوامل تقاضا در بازار کشتی سازی نیز نمی تواند به تنهایی باعث افزایش سهم در بازار این صنعت می باشد. بنابراین برای ارزیابی هر چه بهتر بازار کشتی سازی باید عوامل موثر بر عرضه را نیز در نظر گرفت. از جمله این موارد می‌توان به ظرفیت کارخانه‌های کشتی سازی، قابلیت آنها برای ساخت و آماده بودن تجهیزات اشاره نمود. 

با نگرشی دقیق به عواملی مانند کالای جدید، خط کشتیرانی جدید و یا حتی تجهیزات بندری برخورد می کنیم که این موارد می‌توانند در جای خود تأثیرگذار بوده و یا حداقل نقشی در تعیین خطوط جدید کشتیرانی داشته باشند. حال اگر به این موارد، عوامل تأثیرگذار کوتاه مدتی مانند نرخ کرایه حمل، شرایط مالی برای عقد قرارداد و نفوذهای سیاسی را اضافه نماییم، دیدگاهی وسیعتر نسبت به بازار تقاضا خواهیم داشت.

بدیهی است علاوه بر عوامل مذکور، مواردی همچون زمان تحویل، قیمت تمام شده، تسهیلات مالی، کیفیت و در بعضی موارد مکان ساخت نیز در ارتقا سهم بازار سازندگان موثر می‌باشد. نگارنده در این مقاله سعی در ارائه نقش این عوامل در تعیین روند و پیش بینی بازار این صنعت داشته و همچنین مروری بر روند تحولات موفقیت آمیز کشتی سازی در کشور چین و کره جنوبی در دهه گذشته خواهد نمود.